Δεν είναι το ότι έφυγες
χωρίς λόγο. όπως το φτωχό μου μυαλό
έτσι απλά το σκέφτεται,
χρόνια μετά.
Δεν είναι το ότι ακόμα υπάρχεις
μια φευγαλέα μορφή
που επιβάλλεται στο νου μου,
γεμίζοντας με, ερωτηματικά.
Δεν είναι το ότι οι επόμενες
ικανοποιώντας την ανάγκη μου
γέμισαν την αγκαλιά μου
αφήνοντας την άδεια.
Ούτε είναι το ότι για κάθε ατυχία μου
προσπαθώντας να σε ξορκίσω
σε βαραίνω με το ανάθεμα.
Μα είναι ότι ΕΣΥ
για πάντα με σημάδεψες
και να ζω συνήθισα
με το σημάδι σου
μαύρος επιβήτορας,
αγέρωχος και σκλαβωμένος
στο κοράλ σου
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 30/08/2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου