Στο πίσω μέρος της ζωής
σ' έκρυψα,
να αποφύγω το ξόδεμα
να αποφύγω να κλάψω.
Ένα δάκρυ κύλησε, φάνηκε.
Στο βάθος γκρεμός
ποτέ δεν σε ξεπέρασα.
Τι έδειξε!
Τι θα μπορούσε να δείξει,
ανόητε,
η αναμονή;
Η αναρχία θέλει θάρρος,
ο έρωτας υπομονή
Δεν έχω τίποτα απ' τα δύο!
Ο γκρεμός περιμένει
και το δάκρυ πλημμύρισε,
έσκαψε το πρόσωπο.
Δεν χρειαζόταν, ξέρεις,
το χρόνο αν ρωτούσες
θα στο σιγοψιθύριζε γελώντας,
χαιρέκακα
Τι κρίμα!
Πόσος χαμένος κόπος
για κάτι γνωστό.
Απ' την αρχή
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 24/04/2011
Μια απλή κατάθεση λέξεων που συχνά προφέρουμε, χωρίς να ξέρουμε πόσο σημαντικές είναι.Εγώ, απλά τις κλέβω και τις σταχυολογώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΣΚΕΨΗ ΠΑΡΑΝΟΪΚΆ ΗΛΙΘΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ
Ύστερα από τόσα πολλά φάουλ απορώ που δεν έγινε πέναλτι. Όχι με την ποδοσφαιρική έννοια και την ανάλογη βραχνάδα, βεβαίως, α...
-
Με κατηγορούν, δεν σκέπτομαι το μέλλον για την απέραντη μοναχικότητα μου το παγερό μου βλέμμα Πως κοιτάζω μέσα από κουρτίνα Το παρών, ο...
-
Υπάρχουν μέρες που ξυπνούν οι μνήμες, τότε ο νους ορίζει το χέρι και έτσι, αναπόφευκτα και εμφατικά, εμφανίζεται στο χαρτί η δημιουργία, ...
-
Όταν έφυγες έκλαψα έφταιξα -είπα- μα δεν ξέχασα απλά προχώρησα. Και τώρα που μπορείς τώρα που ξανάρθες χαμογελαστή ψάχνεις να βρεις σ...