Νιώθω από την απάντηση
πως αυτό που είπα πλήγωσε,
με αμφισβήτησε,
αποκαθήλωσε την όποια υπεροχή μου.
Η άρνησή σου δεν ωφελεί,
πιο ισχυρή η αίσθηση που έχω.
Τα βάζω με τον εαυτό μου
αλλά τα λόγια που ειπώθηκαν
εντυπώθηκαν.
Το μελάνι ανεξίτηλο, παντοτινό.
Συγνώμη!
Η λέξη φτάνει στην άκρη των χειλιών
ν΄απαλύνει το εύρος της πληγής,
να καταδείξει το αθέλητο.
Μάταια!
Μάσκα πλέον θα σκιάζει
το φωτεινό του προσώπου.
Η αποσιώπηση δείχνει ευγένεια και υπομονή,
μα στη πρώτη τρικυμία
ευκαιριακά θα ανασυρθούν
τα λόγια τα παλιά
αποτελώντας τον επιτύμβιο λίθο
σε ότι κάποτε αποκαλούσαμε
Έρωτα!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 15/02/200
Μια απλή κατάθεση λέξεων που συχνά προφέρουμε, χωρίς να ξέρουμε πόσο σημαντικές είναι.Εγώ, απλά τις κλέβω και τις σταχυολογώ.
Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΣΚΕΨΗ ΠΑΡΑΝΟΪΚΆ ΗΛΙΘΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ
Ύστερα από τόσα πολλά φάουλ απορώ που δεν έγινε πέναλτι. Όχι με την ποδοσφαιρική έννοια και την ανάλογη βραχνάδα, βεβαίως, α...
-
Με κατηγορούν, δεν σκέπτομαι το μέλλον για την απέραντη μοναχικότητα μου το παγερό μου βλέμμα Πως κοιτάζω μέσα από κουρτίνα Το παρών, ο...
-
Μ' αγαπάς; Τόσο όσο σ' αγαπώ κι εγώ; Ίσως μ΄αγαπάς ακόμα πιο πολύ Ίσως τολμήσεις να κινήσεις βουνά για χάρη μου Ίσως βαλσαμώσε...
-
Όταν κάποτε, βγαίνοντας από την παράξενη λήθη, με αναζητήσεις εγώ θα είμαι μακριά. Όταν κάποτε, νικήσεις το θηρίο που σε διαφεντεύε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου