Το φεγγαρόφωτο, ο πίνακας,
παίζοντας με την ήρεμη θάλασσα
δημιουργεί το καμβά του έρωτα.
Κρέμεται πάνω μου
το κεφάλι γέρνει
Μ' αγκαλιάζει και αισθάνομαι
με χαϊδεύει και ριγώ.
Το στήθος ανεβοκατεβαίνει
ανασαίνει όλο και πιο γρήγορα
Τρέμω!
Υγρές οι κόρες των ματιών
αστραπή τρέλας και πόθου
τις διαπερνά
Το πάθος καθρεπτίζεται.
Σε θέλω! σκιαγραφεί
το μισάνοιχτο στόμα.
Το σφίξιμο δυναμώνει,
τα χέρια εξερευνούν
-Μη φοβάσαι- ψιθυρίζει
Το φιλί καυτό, μου φέρνει ζάλη
Το φεγγάρι και η θάλασσα με παρασύρουν
Παραδώσου μουρμουρίζουν.
Αφήνομαι, είναι η πρώτη φορά!
Θα τη κρατήσω βαθιά μέσα μου
Για μένα!
Για πάντα!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 19/08/2011
Μια απλή κατάθεση λέξεων που συχνά προφέρουμε, χωρίς να ξέρουμε πόσο σημαντικές είναι.Εγώ, απλά τις κλέβω και τις σταχυολογώ.
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΣΚΕΨΗ ΠΑΡΑΝΟΪΚΆ ΗΛΙΘΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ
Ύστερα από τόσα πολλά φάουλ απορώ που δεν έγινε πέναλτι. Όχι με την ποδοσφαιρική έννοια και την ανάλογη βραχνάδα, βεβαίως, α...
-
Με κατηγορούν, δεν σκέπτομαι το μέλλον για την απέραντη μοναχικότητα μου το παγερό μου βλέμμα Πως κοιτάζω μέσα από κουρτίνα Το παρών, ο...
-
Ύστερα από τόσα πολλά φάουλ απορώ που δεν έγινε πέναλτι. Όχι με την ποδοσφαιρική έννοια και την ανάλογη βραχνάδα, βεβαίως, α...
-
Υπάρχουν μέρες που ξυπνούν οι μνήμες, τότε ο νους ορίζει το χέρι και έτσι, αναπόφευκτα και εμφατικά, εμφανίζεται στο χαρτί η δημιουργία, ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου