Με κατηγορούν,
δεν σκέπτομαι το μέλλον
για την απέραντη μοναχικότητα μου
το παγερό μου βλέμμα
Πως κοιτάζω μέσα από κουρτίνα
Το παρών, ο γνώμονας
και τα άλλα πέρα μακριά
δυσδιάκριτα, ανάξια της προσοχής μου
Πως τα συναισθήματα,
κρύσταλλοι αδιαφορίας
έχουν λιώσει μέσα μου
και εγώ, αγέρωχο
εγωιστικό παγόνι
έχω απλώσει τα φτερά μου.
Πως όντας διαφορετικός
αναδύω τη δυσάρεστη αλήθεια
από τα βάθη της ψυχής τους
αποστρέφοντας, αηδιασμένος,
αλλού το βλέμμα
Έχουν δίκιο!
Με τα δικά τους κριτήρια
δεν θα μπορούσε αλλιώς να είναι.
Έχουν δίκιο!
Δεν σκλαβώνεις τη ψυχή σου
αν δεν έχεις την ευχέρεια
να την ελευθερώσεις θριαμβευτικά.
Έχουν δίκιο
είμαι διαφορετικός!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 06/11/2011
Δημήτρη,συμφωνώ μαζί σου για την αλήθεια που περιέχει η διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου. Αν το είχαν καταλάβει όλοι αυτό οθα είχαν πιο διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων, θα κοίταζαν δηλαδή το ουσιώδες κι όχι το περιττό κι αναλώσιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας χαρίζεις πάντα τέτοια στολίδια λόγου.