ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Όταν κάποτε,
βγαίνοντας από την παράξενη λήθη,
με αναζητήσεις
εγώ θα είμαι μακριά.
Όταν κάποτε,
νικήσεις το θηρίο που σε διαφεντεύει
ζητώντας την ευωδιά του κορμιού μου
θα ανακαλύψεις
τα λουλούδια νεκρά.
Και εγώ που τώρα σε θέλω
συναντώ την άρνηση.
Όμως διακρίνω την ανάγκη
μέσα από κεκαλυμμένες κινήσεις,
που απεγνωσμένα
προσπαθείς να κρύψεις.
Τι κρίμα!
Τι πόνος Θεέ μου.
Δεν μπορώ!
Δεν μπορώ να περιμένω
να αποκαλυφθείς.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ    14/10/2012

ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Η ζωή των έτοιμων ανθρώπων
η ζωή που με μανία περισσή,
υπερασπίζονται
έχει την πλειοψηφία.
Κάθε συναίσθημα,κάθε σκέψη
ο ίδιος ο ήλιος
όλα δικά τους είναι.
Τρέμε αν τα αμφισβητήσεις
Τρέμε αν εναντιωθείς στο δίκιο τους
Δεν έχεις θέση στο πετσί τους
μήτε δουλειά, μήτε τροφή.
Το άδικο στη στιγμή γίνεται δίκαιο
και το χαμόγελο παγώνει
Μπορείς να φύγεις,
ή μικρός και ασήμαντος να γίνεις.
Εάν θες,
μπορείς και να σιωπήσεις
Γίνε ακόμα και όμοιος
θα σε προσέξουν,
θα σου σταθούν.
Μα μην ζητάς να τους αλλάξεις,
μη ζητάς να επαναστατήσεις.
Η ζωή των έτοιμων ανθρώπων
η ζωή που με μανία περισσή,
υπερασπίζονται,
έχει την πλειοψηφία...



ΔΗΜΗΤΡΗΣ        15/09/2012

ΙΚΕΣΙΑ

Ήξερες οι δυνατές αγάπες
για πάντα μένουν
μα, εκείνο το τραγούδι τι ήθελε να πει;
Όχι, στη τύχη δεν θα το άφηνες!
Παιδεύτηκες, τα μάτια άστραψαν
τη λύση βρήκαν
Ερωτευμένη Μάγισσα εσύ
Έγινες χρυσό κελί
το αηδόνι σου να φυλακίσεις
τα θλιμμένα μάτια του αγνόησες
και το κλειδί στην άμμο έθαψες
μην τύχει και βρεθεί
Τους ελεήμονες θεούς πολέμησες
όταν τις ικεσίες άκουσαν και τις σειρήνες έστειλαν
να το απελευθερώσουν
Γιατί; Τι θέλουν;
Εδώ εσύ,
το χρόνο δωροδόκησες να μείνει μακρυά του
πότισες με δάκρυα  τη γη,
για να τραφεί με νέκταρ και αμβροσία
και με το αίμα της καρδιάς σου
έρανες τα διψασμένα χείλη του
Μα τι ειρωνεία!
Όλα αυτά κι αν έκανες
σε μια στιγμή τα ξέχασες
όταν συνειδητοποίησες
πως δεν έχει ενδιαφέρον πια!
Το φυλακισμένο αηδόνι δεν τραγουδά
μαραζωμένο χάνει κάθε ομορφιά
κι απλά έφυγες μακριά
Αγάπη μου!
Πίσω γύρισε μόνο για μια στιγμή
τόσο χρειάζεται
                          να με ελευθερώσεις...


ΔΗΜΗΤΡΗΣ                            01/07/2012

ΦΩΤΙΑ

ΦΩΤΙΑ

Φωτιά! 

φώναξε κάποιος και έφυγε αλαφιασμένος

"τουλάχιστον να σωθώ εγώ", 

έτσι του είπαν, έτσι σκέφτηκε,

πήρε μαζί και τη ζωή του, 

έτσι νόμιζε,

μα δεν κράταγε παρά αποκαΐδια. 

Θύμωσε!

Κανείς εμένα δεν βοηθάει

το συμπέρασμα, αβίαστο, ανεξερεύνητο

στα βάθη του μυαλού του. 

Ο πόνος σύμβουλος, η οργή τιμόνι.

Μαζεύτηκαν πολλοί, ο όχλος δεν αργεί

Κάποιος θα πληρώσει...

-Μη, μην περνάς από κει. Δεν βλέπεις;

Το αίμα κοχλάζει, το άδικο θα πέσει!

-Δεν έφτασα ως εδώ για να γυρίσω πίσω,

δεν είναι ώρα τώρα να λιποψυχήσω

Οι άνθρωποι θα καταλάβουν

ήρθα εδώ για να βοηθήσω. 

Παχιά τα λόγια, αδύναμα 

Όμως η φωτιά καίει τα πάντα

μαζί με τη ζωή

Που μένει άδεια 

Όταν τρέχεις με ψυχή γυμνή 

για να σωθείς.

Έτσι... 

-Μην περιμένεις οίκτο

Αφού δεν βοήθησες το βιός μου να σωθεί

Αφού άφησες τη γη αβοήθητη να ερημώσει

η αλωνιστική μηχανή σε περιμένει. 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ 06/08/21

 

ΓΥΝΑΙΚΑ

Εκεί που αφύσικα γεννήθηκε
χώμα, νερό, λάσπη
ένας καμβάς ευφυούς δημιουργίας
να συνεχίσει η ζωή χωρίς παρεμβολές
Εδώ σήμερα έφτασε μέσα στους αιώνες
να ανοίξει τον ασκό
σπέρνοντας διχόνοια και αγάπη
μίσος και κατανόηση
άδολα συναισθήματα
ισόποσα κατανεμημένα
στους ξεχασμένους
Ανάγκη, καταχρηστικά άχρηστη


ΔΗΜΗΤΡΗΣ 01/04/2012