Ήξερες οι δυνατές αγάπες
για πάντα μένουν
μα, εκείνο το τραγούδι τι ήθελε να πει;
Όχι, στη τύχη δεν θα το άφηνες!
Παιδεύτηκες, τα μάτια άστραψαν
τη λύση βρήκαν
Ερωτευμένη Μάγισσα εσύ
Έγινες χρυσό κελί
το αηδόνι σου να φυλακίσεις
τα θλιμμένα μάτια του αγνόησες
και το κλειδί στην άμμο έθαψες
μην τύχει και βρεθεί
Τους ελεήμονες θεούς πολέμησες
όταν τις ικεσίες άκουσαν και τις σειρήνες έστειλαν
να το απελευθερώσουν
Γιατί; Τι θέλουν;
Εδώ εσύ,
το χρόνο δωροδόκησες να μείνει μακρυά του
πότισες με δάκρυα τη γη,
για να τραφεί με νέκταρ και αμβροσία
και με το αίμα της καρδιάς σου
έρανες τα διψασμένα χείλη του
Μα τι ειρωνεία!
Όλα αυτά κι αν έκανες
σε μια στιγμή τα ξέχασες
όταν συνειδητοποίησες
πως δεν έχει ενδιαφέρον πια!
Το φυλακισμένο αηδόνι δεν τραγουδά
μαραζωμένο χάνει κάθε ομορφιά
κι απλά έφυγες μακριά
Αγάπη μου!
Πίσω γύρισε μόνο για μια στιγμή
τόσο χρειάζεται
να με ελευθερώσεις...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 01/07/2012
