Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΙΚΕΣΙΑ


Ήξερες οι δυνατές αγάπες
για πάντα μένουν
μα, εκείνο το τραγούδι τι ήθελε να πει;
Όχι, στη τύχη δεν θα το άφηνες!
Παιδεύτηκες, τα μάτια άστραψαν
τη λύση βρήκαν
Ερωτευμένη Μάγισσα εσύ
Έγινες χρυσό κελί
το αηδόνι σου να φυλακίσεις
τα θλιμμένα μάτια του αγνόησες
και το κλειδί στην άμμο έθαψες
μην τύχει και βρεθεί
Τους ελεήμονες θεούς πολέμησες
όταν τις ικεσίες άκουσαν και τις σειρήνες έστειλαν
να το απελευθερώσουν
Γιατί; Τι θέλουν;
Εδώ εσύ,
το χρόνο δωροδόκησες να μείνει μακρυά του
πότισες με δάκρυα  τη γη,
για να τραφεί με νέκταρ και αμβροσία
και με το αίμα της καρδιάς σου
έρανες τα διψασμένα χείλη του
Μα τι ειρωνεία!
Όλα αυτά κι αν έκανες
σε μια στιγμή τα ξέχασες
όταν συνειδητοποίησες
πως δεν έχει ενδιαφέρον πια!
Το φυλακισμένο αηδόνι δεν τραγουδά
μαραζωμένο χάνει κάθε ομορφιά
κι απλά έφυγες μακριά
Αγάπη μου!
Πίσω γύρισε μόνο για μια στιγμή
τόσο χρειάζεται
                          να με ελευθερώσεις...


ΔΗΜΗΤΡΗΣ                            01/07/2012

ΣΚΕΨΗ ΠΑΡΑΝΟΪΚΆ ΗΛΙΘΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ

        Ύστερα από τόσα πολλά φάουλ απορώ που δεν έγινε πέναλτι. Όχι με την ποδοσφαιρική έννοια  και την ανάλογη βραχνάδα, βεβαίως, α...