ΦΩΤΙΑ
Φωτιά!
φώναξε κάποιος και έφυγε αλαφιασμένος
"τουλάχιστον να σωθώ εγώ",
έτσι του είπαν, έτσι σκέφτηκε,
πήρε μαζί και τη ζωή του,
έτσι νόμιζε,
μα δεν κράταγε παρά αποκαΐδια.
Θύμωσε!
Κανείς εμένα δεν βοηθάει
το συμπέρασμα, αβίαστο, ανεξερεύνητο
στα βάθη του μυαλού του.
Ο πόνος σύμβουλος, η οργή τιμόνι.
Μαζεύτηκαν πολλοί, ο όχλος δεν αργεί
Κάποιος θα πληρώσει...
-Μη, μην περνάς από κει. Δεν βλέπεις;
Το αίμα κοχλάζει, το άδικο θα πέσει!
-Δεν έφτασα ως εδώ για να γυρίσω πίσω,
δεν είναι ώρα τώρα να λιποψυχήσω
Οι άνθρωποι θα καταλάβουν
ήρθα εδώ για να βοηθήσω.
Παχιά τα λόγια, αδύναμα
Όμως η φωτιά καίει τα πάντα
μαζί με τη ζωή
Που μένει άδεια
Όταν τρέχεις με ψυχή γυμνή
για να σωθείς.
Έτσι...
-Μην περιμένεις οίκτο
Αφού δεν βοήθησες το βιός μου να σωθεί
Αφού άφησες τη γη αβοήθητη να ερημώσει
η αλωνιστική μηχανή σε περιμένει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 06/08/21
