ΛΕΞΙΚΛΕΦΤΗΣ

Κλέφτης λέξεων, να τι είμαι εγώ

Πρώτον απ' όλους, τον εαυτό μου ξεγελώ

βγάζοντας τις μύχιες σκέψεις του

τις προσωπικές του εμπειρίες

αναγκάζοντας τον

να τις απιθώσει στο χαρτί.

Μα και 'σένα, ναι και 'σένα ξεγελώ

κλέβοντας τις σκέψεις τις δικές σου

τις λέξεις που ασυναίσθητα προφέρεις

χωρίς να ξέρεις

σημαντικές πως είναι

έτσι όπως σκόρπιες τις απομονώνω

και τις σταχυολογώ.

Μα δεν απολογούμαι, ούτε τον οίκτο σου ζητώ.

Ερινύες δεν υπάρχουν

να με πάρουν στο κατόπι,

καθώς κλέφτης είμαι.

Να, απλά

σ' ευγνωμονώ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ 16/08/2001

1

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Είναι πολλές φορές/
που η αγάπη προστάζει/
ό,τι πολυτιμότερο έχεις/
να χαθεί/
Είναι πολλές φορές/
που ο κόσμος χάνεται/
όταν εσύ δεν υπάρχεις/
γιατί στο άλλο σώμα βρίσκεσαι/
Είναι πολλές φορές/
που τίποτα δεν υφίσταται/
εκτός ίσως απο δύο μαύρα μάτια/
και μια αγκαλιά/
Είναι πολλές φορές/
που νιώθεις ότι δεν υπάρχεις/
παρά μόνο μέσα από αυτό
που καθημερινά σε αφομοιώνει/
Είναι πολλές φορές που ζεις/
μα μόνο μια φορά/
που αγαπάς/
¨Ερωτα!!/
ζήσε μέσα από μενα/
για κείνην που υπάρχει/
σε μένα/
¨Ερωτα!!σκότωσέ με/
και δώσε την ψυχή μου σε κείνην/
για να υπάρχω αιώνια/
στη καρδιά της/
Σ'Αγαπώ/

ΔΗΜΗΤΡΗΣ 21/04/2007

Αιωνίως

Ύστερα από πολύ σκέψη, μα ίσως και αυθόρμητα, αποφάσισα να εκτεθώ και να εκθέσω. Να ξεριζώσω από τα βάθη του μυαλού μου τις λέξεις σας, τις λέξεις μου, όλα όσα έχω γράψει μα και όσα θα γράψω. Καλά, κακά, αδιάφορα ή μη, δεν ξέρω. Ευθέως όμως λέω θα ήθελα να μάθω.
Αισθάνομαι σαν ένα μικρό παιδί που συνεχώς ρωτάει, λες και θα μπορούσε να καταλάβει τις απαντήσεις που του δίνονται, όμως αυτό εκεί επίμονο συνεχίζει. Ϊσως να μην μεγάλωσα ποτέ, όμως αυτό που καίει μέσα μου θέλει μια απάντηση, μια κριτική και ελπίζει τώρα να μπορέσει να την καταλάβει και κυρίως νατην αποδεχτεί.

ΑΙΩΝΙΩΣ

Στο μέρος της φύσης
που μου αναλογεί
κάθισα/
Στην πιο απόμακρη κοιλάδα
στο βάθος του γκρεμού
που απλώνεται μπροστά μου
βυθίστηκα/
Όμως δεν ξεκίνησα για το άγνωστο ταξίδι
παρόλο που δεν ξέχασα
τίποτα πολύτιμο
που θα με κρατούσε πίσω/
Όταν τα πάντα είναι ζωή
και το τίποτα θάνατος
εγώ είμαι μια μικρούλα κουκίδα
στο βάθος του γκρεμού
της απόμακρης κοιλάδας
του απίθανου νου μου
της αρρωστημένης φαντασίας μου
και της νεκρής ζωής μου/
Στο μέρος της φύσης
που μου αναλογεί/
Αιωνίως

ΛΕΞΙΚΛΕΦΤΗΣ 29/12/2006